10 συμβουλές αντιμετώπισης κρίσεων ! ! !

 

 

 

 

Αλήθεια τι γίνεται όταν ένας  μαθητής παρουσιάζει κρίσεις (άγχους ή θυμού);

Πρακτικά και με λόγα λόγια,  ο συγκεκριμένος μαθητής  την ώρα που παθαίνει την κρίση, δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του.

 

 

 

 Ο μαθητής, την ώρα της κρίσης, μπορεί :

·        Να πετά αντικείμενα,

·        Να χτυπά συμμαθητές-εκπαιδευτικούς

·        Να κλωτσά,

·        Να βρίζει, φτύνει, φωνάζει,

·        Να τραβά τα μαλλιά κ.α.

Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές αντιμετώπισης ενός μαθητή σε κρίση:

1.                 Η ασφάλεια πρέπει να αποτελεί την  πιο βασική ανησυχία του εκπαιδευτικού την ώρα που εκδηλώνεται η κρίση. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να διασφαλιστούν όλοι οι υπόλοιποι μαθητές, ο μαθητής που βρίσκεται σε κρίση και το προσωπικό που βρίσκεται στον χώρο. Ένας από τους πιο εύκολους τρόπους διασφάλισης των υπόλοιπων μαθητών, την ώρα της κρίσης, είναι να οδηγηθούν οι τελευταίοι εκτός της αίθουσας  που βρίσκεται ο μαθητής. Μπορεί να οδηγηθούν σε μια άλλη τάξη, στη βιβλιοθήκη ή σε κάποιο γραφείο. Εάν η συχνότητα των κρίσεων του μαθητή είναι μεγάλη, προτείνεται να υπάρχει μία φράση ή μια ένδειξη η οποία θα λέει στους μαθητές ότι είναι ώρα να εγκαταλείψουν την τάξη. Μπορεί να γίνει εξάσκηση σε αυτό το κομμάτι, όταν ο μαθητής δεν βρίσκεται στην αίθουσα. Οι μαθητές μαθαίνουν να σηκώνονται μόλις αντικρίσουν ή ακούσουν το σήμα του εκπαιδευτικού και να αποχωρούν από την τάξη. Δίπλα στην πόρτα μπορεί να τοποθετηθεί ένα κουτί με δραστηριότητες (βιβλία, παιχνίδια κ.α.), που μπορούν να πάρουν μαζί τους στον χώρο που θα πάνε.

2.                 Ζητήστε βοήθεια !!! θα πρέπει να υπάρχει μια ομάδα αντιμετώπισης κρίσεων που να μπορεί να βοηθήσει την κατάσταση. Μην μένετε μόνοι σας. Η ομάδα αυτή θα πρέπει να απαρτίζεται από λίγα άτομα ώστε να μην επιδεινώνεται η κατάσταση του μαθητή την ώρα της κρίσης.

3.                 Μειώστε τις απαιτήσεις. Την ώρα της κρίσης είναι ανώφελο να ζητήσετε να ολοκληρωθεί η εργασία που έχετε αναθέσει στον μαθητή ή να του βάλετε περισσότερη. Πολύ απλά ο μαθητής δεν πρόκειται να κάνει την εργασία!!!! Ο κυρίαρχος στόχος τη δεδομένη στιγμή είναι η αποκλιμάκωση της κρίσης!!!

4.                 Χρησιμοποιήστε το σώμα σας προκειμένου να μπλοκάρετε τις εξόδους. Πολλοί μαθητές την ώρα της κρίσης θα προσπαθήσουν να βγουν από την αίθουσα.

5.                 Ζητήστε συμβουλές και βοήθεια από τους σχολικούς συμβούλους εάν βλέπετε πως οι συμπεριφορές αυτές είναι συχνές.

6.                 Προσπαθήστε να μην αντιδράτε υπερβολικά!!!! Αυτό μπορεί βέβαια να είναι αρκετά δύσκολο ειδικά αν ο μαθητής σας φτύνει, σας χτυπά ή σας βρίζει!! Προσπαθήστε όμως, να απεμπλακείτε συναισθηματικά από την κατάσταση ώστε να παραμείνετε ήρεμοι και να διατηρήσετε τον επαγγελματισμό σας. Δεν πειράζει να απομακρυνθείτε για λίγο και να αλλάξετε θέσεις με κάποιον άλλο συνάδελφο. Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα εξαντλητικές τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά για εσάς.

7.                 Μετά την κρίση κάντε έναν απολογισμό μαζί με τους συναδέλφους σας. Πείτε τι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά. Τι “δούλεψε” και τι όχι; Προσέξτε ακόμη πολύ, γιατί μπορεί να μολυνθείτε από ένα δάγκωμα ακόμη και αν δεν έχει “ανοίξει” το δέρμα σας. Οι γρατζουνιές και οι δαγκωματιές θέλουν ιδιαίτερη προσοχή !!!

8.                 Είναι πολύ σημαντικό την ώρα του απολογισμού με τους συναδέλφους, σας να μιλήσετε για το ΤΙ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ της κρίσης, ΤΙ ΕΓΙΝΕ κατά τη διάρκειά της  και ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ. Τι συμπεριφορά έχει ο μαθητής προτού εκδηλωθεί η κρίση; Υπάρχουν στοιχεία που να δίνουν ένα προειδοποιητικό σήμα για εσάς; Συνήθως υπάρχει ένα μοτίβο, μια τάση στην κρίση. Ο μαθητής ταράσσεται και είναι μπερδεμένος. Εάν μπορέσετε να παρέμβετε κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, μπορεί να καταφέρετε να αποτρέψετε την εκδήλωση της κρίσης.

9.                 Πολύ σημαντικό, εφόσον αυτό είναι δυνατό, είναι να κάνετε απολογισμό και με τον ίδιο τον μαθητή. Μιλήστε για το τι έγινε και το τι μπορεί να κάνει διαφορετικά ο μαθητής όταν νιώθει ταραγμένος και μπερδεμένος. Μπορεί να χρειάζεται να ζητήσει ένα διάλειμμα, να πάρει βαθιές αναπνοές ή να χρησιμοποιήσει ένα αγχολυτικό μπαλάκι. Εάν ο μαθητής έχει πετάξει αντικείμενα θα πρέπει να τα τακτοποιήσει όταν περάσει η κρίση και ηρεμήσει.

10.              Καταγραφή, καταγραφή και πάλι καταγραφή!!!! Καταγράφετε πάντα το περιστατικό. Προσπαθήστε αυτό να γίνεται αμέσως μετά την κρίση ώστε να μην ξεχάσετε τι έγινε. Σκεφτείτε τι έγινε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την κρίση και καταγράψτε τα όλα. Αυτές οι αναφορές μπορούν να βοηθήσουν τόσο στην αντιμετώπιση της κρίσης όσο και μελλοντικά άλλους συναδέλφους.